تأملی نظری در تکوین دولت صهیونیستی

  نگاه تئوریک به تاریخ تحول دولت صهیونیستی می‌تواند بسیاری از پرسشهای این حوزه را روشن سازد.تبلیغات گسترده در خصوص ظهور مسائل مهمی چون هالوکاست، تبعید و آوارگی، تفرق و پراکندگی و...اندیشمندان مختلف را به تأملات نظری در خصوص دولت صهیونیستی واداشت.در این میان، دو رهیافت سرزمین‌گرا و دولت‌گرا، در میان نظریه پردازان یهودی برجسته شد.رهیافت نخست؛آن است که اگر دولت متمرکز در سرزمینی مستقل شکل بگیرد، در محاصره دایمی جمعیت ناراضی فلسطینیان قرار خواهد گرفت و هرگز پیشرفت، امنیت و آسایشی را به چشم نخواهد دید.رهیافت دوم؛متعلق به کسانی است که برای خود حقوق تاریخی و طبیعی قائل بوده، سرزمین فلسطین را حق انحصاری خود می‌دانند و حفظ این سرزمین را مستلزم برخورداری از قوه قاهره می‌دانند.در درون رهیافت دولت تمرکزگرا چهار مکتب فکری ایدئولوژی‌گرا، صهیونیسم روحانی، سوسیال دموکراتیک صهیونیسم کارگری و تجدیدنظر طلب ظاهر شدند.بعد از شکل‌گیری دولت، این مکتبها در قالب دو اردوگاه فکری در مقابل یکدیگر قرار گرفتند.مکتبهای موعودگرا و روحانی با مکتب حاکم سوسیالیسم کارگری ائتلاف کردند، اما مکتب سکولار به تنهایی خارج از قدرت باقی ماند.نگارنده بر آن است تا در چارچوب نکات پیش گفته، نگاهی به تقابل دیدگاه در دولت صهیونیستی بیفکند.